Επικήδειος Λόγος Δημάρχου Λευκωσίας Κωνσταντίνου Γιωρκάτζη

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ / Ανακοινώσεις / Ανακοινώσεις 2022 / Επικήδειος Λόγος Δημάρχου Λευκωσίας Κωνσταντίνου Γιωρκάτζη
Παρ, 15 Απρ. 2022 12:10
Κηδεία Λέλλου Δημητριάδη       
 
Αγαπητέ μας Δήμαρχε Λέλλο Δημητριάδη,

Μαζευτήκαμε σήμερα εδώ, οι εκτιμητές της προσωπικότητας και της πολύπλευρης προσφοράς σου, για να επιτελέσουμε ένα θλιβερό καθήκον: Να σε αποχαιρετήσουμε στο ταξίδι σου στην αιωνιότητα.

Ολόκληρη η Λευκωσία πενθεί το θάνατό σου, γιατί ήσουν σπλάχνο από τα σπλάχνα της, ο επί 30 χρόνια αγαπημένος της Δήμαρχος, που τόσο την αγάπησες και σε αγάπησε.

Έφυγες, αξέχαστε Δήμαρχε και μαζί σου έφυγε κι ένα κομμάτι από κάθε Λευκωσιάτη.

Είναι δύσκολο μέσα στα λίγα λεπτά αυτής της ομιλίας να αποδοθεί η πολυσύνθετη προσωπικότητά σου και το πολυδιάστατο έργο σου.

Το βιογραφικό σου πλούσιο, όπως και η δράση σου. Κέρδισες με το σπαθί σου υψηλά αξιώματα στην κοινωνία, παραμένοντας όμως απλός και προσιτός. Γι’ αυτό και για τους Λευκωσιάτες δεν ήσουν ο κύριος Δήμαρχος, αλλά ο Λέλλος, ο φίλος τους, που έσκυβε με ειλικρινές ενδιαφέρον πάνω στα προβλήματα κάθε πολίτη. Ήσουν ο άνθρωπος που συνέδεσε όσο κανένας άλλος το όνομα και τη ζωή σου με την πρόοδο και την ανάπτυξη της πόλης μας.

Λευκωσιάτισσες και Λευκωσιάτες,

Ο αγαπητός σε όλους μας Δήμαρχος, γεννήθηκε στη Λευκωσία το 1933. Φοίτησε στο Γυμνάσιο Αμμοχώστου και στη συνέχεια σπούδασε νομική στο Λονδίνο. Εκεί, μαζί με τους πέντε συγκάτοικούς του, Τάσσο Παπαδόπουλο, Σπύρο Κυπριανού, Μάρκο Σπανό, Δημήτρη Λιβέρα και Ανδρέα Μαυρομμάτη, ίδρυσαν τη Φοιτητική Ένωση Κυπρίων Λονδίνου. Επέστρεψε στην Κύπρο το 1955 όπου εργάστηκε ως δικηγόρος. Εντάχθηκε στην ΑΝΕ, την Άλκιμο Νεολαία της ΕΟΚΑ, και υπερασπίστηκε αγωνιστές χωρίς αμοιβή. Το 1960 εξελέγη βουλευτής με το Πατριωτικό Μέτωπο, ενώ στη συνέχεια δραστηριοποιήθηκε στο Ενιαίο Κόμμα.

Όταν το 1971 ο Λέλλος Δημητριάδης αναλάμβανε τη Δημαρχία της Λευκωσίας, η πόλη μας βρισκόταν στα χειρότερα της. Υπήρχε από τη μια η άτακτη ανάπτυξη εντός και εκτός των τειχών και από την άλλη η εγκατάλειψη των περιοχών που γειτνίαζαν με την πράσινη γραμμή.

Μια από τις πρώτες του ενέργειες, με ουσιαστική αλλά και συμβολική αξία, ήταν να δημιουργήσει και να καθιερώσει το έμβλημα του Δήμου Λευκωσίας, με τα τείχη που περιβάλλουν το ιστορικό κέντρο και το περιστέρι της ειρήνης.

Τον Ιούλιο του 1974 καθαιρέθηκε από τους πραξικοπηματίες. Ένα μήνα αργότερα κλήθηκε από τον Γλαύκο Κληρίδη να αναλάβει και πάλι τη Δημαρχία της πρωτεύουσας. Μια ακόμη πιο δύσκολη εποχή για τον τόπο, αλλά και την πόλη μας. Μοιρασμένη από το 1964 αλλά και σοβαρά πληγωμένη από την τουρκική εισβολή, η Λευκωσία βρέθηκε να παλεύει με το παρελθόν και το παρόν της.

Ο Λέλλος δεν το έβαλε κάτω. Είχε το δικό του όραμα για τη Λευκωσία. Το 1975 η Πλατεία που ενώνει το ιστορικό κέντρο με τη σύγχρονη πόλη μετονομάστηκε σε Πλατεία Ελευθερίας. Ξεκίνησε πρώτος τις συνομιλίες και διαπραγματεύσεις με τους Τουρκοκύπριους και το 1977 έβαλε τα θεμέλια, πρώτα για τη δημιουργία του κοινού αποχετευτικού συστήματος και αργότερα για το Ενιαίο Ρυθμιστικό Σχέδιο. Δούλεψε για τη σωστή επαναπροσέγγιση Ελληνοκυπριών και Τουρκοκυπρίων, αποκτώντας ένα επιστήθιο φίλο τον Μουσταφά Ακκιτζή.

Ο Λελλος πίστευε πως η Λευκωσία δεν μπορεί να παραμείνει για πάντα μοιρασμένη. Θεωρούσε ότι στον τομέα των υποδομών και του πολεοδομικού σχεδιασμού ήταν απαραίτητη η δικοινοτική συνεργασία, ώστε να διασφαλιστεί ότι θα παραμείνουν ανοικτές οι δυνατότητες ομαλής λειτουργίας της πόλης ως μίας ενιαίας οντότητας, εάν και όταν στο μέλλον οι συνθήκες επιτρέψουν την επανένωσή της.

Στα πλαίσια αυτής της συνεργασίας έγιναν σημαντικά πρωτοποριακά έργα, όπως το οικιστικό Πρόγραμμα Χρυσαλινιωτισσας, η ανάπλαση των περιοχών Φανερωμένης και Ομερυε και άλλα. Σημαντική και δύσκολη ήταν επίσης η παρέμβαση του ώστε να εμποδίσει τη πτώση επικίνδυνων οικοδομών στη νεκρή ζώνη και να δώσει την ευκαιρία στο Ενιαίο Ρυθμιστικό Σχέδιο Λευκωσίας να καταγράψει την πλούσια αρχιτεκτονική κληρονομιά που εμπεριέχει αυτός ο χώρος.

Με προμετωπίδα τη φράση «Όσο δημιουργούμε επιβιώνουμε» ξεκίνησε το Φεστιβάλ Λευκωσίας. Κατάφερε το 1981 να εξασφαλίσει για τους Λευκωσιάτες, την πιο όμορφη από τις Βενετσιάνικες Πύλες, την Πύλη Αμμοχώστου, για να αποτελέσει το πρώτο πολιτιστικό κέντρο της πόλης.

Έργο που έγινε με πολύ λίγα χρήματα, αλλά με μεγάλο ενθουσιασμό. Δύο χρόνια αργότερα, το 1983, πρωτοστάτησε στη ίδρυση της Λαϊκής Γειτονιάς και ακολούθησαν το Λεβέντειο Δημοτικό Μουσείο, η Αχίλλειος Βιβλιοθήκη, το Δημοτικό Κέντρο Τεχνών, το Κολυμβητήριο Λευκωσίας, οι πεζόδρομοι Λήδρας και Ονασαγόρου, η αίθουσα Μελίνα Μερκούρη, οι Φούρνοι, το εργαστήριο της Χρυσαλινιώτισσας, το Πολυδύναμο Κέντρο στην Πύλη Αμμοχώστου, η αίθουσα Ειρήνη...

Η εντός των τειχών πόλη άρχισε να ζει, να δημιουργεί και να αναπτύσσεται. Οι κάτω γειτονιές του Ταχτακαλά, της Χρυσαλινιώτισσας και του Αγίου Κασσιανού ζωντάνεψαν και πάλι. Ζωντάνεψαν μαζί τους και το πάρκο του Ορφέα, το Θεατράκι της Πύλης Αμμοχώστου, το Πάρκο Σύγχρονης Τέχνης, ακόμα και η «Χαρούμενη Πρωτομαγιά στην Πύλη Αμμοχώστου».

Όλα αυτά τα έργα δεν καθιέρωσαν απλώς τη Λευκωσία ως το Πολιτιστικό Κέντρο του τόπου μας. Έγιναν ο τόπος συνάντησης και ο τρόπος ζωής των Λευκωσιατών, οι οποίοι άρχισαν να αγαπούν ξανά την πόλη τους και κυρίως να αισθάνονται περήφανοι για αυτή.

Σε όλη αυτή την πορεία ο Λέλλος είχε δίπλα του την αγαπημένη του Όλγα, πρωτοπόρο σε θέματα εθελοντισμού, με πλούσια φιλανθρωπική δράση και ανάμιξη στα κοινά.

Πρόσφερε κι άλλα πολλά ο αγαπητός μας Δήμαρχος. Ίδρυσε την  Ένωση Δήμων, το Κεντρικό Σφαγείο, το Συμβούλιο Αποχετεύσεων Λευκωσίας. Πρωτοστάτησε για την ανάδειξη Δημάρχων και Δημοτικών Συμβούλων μέσω εκλογών.

Και οι Λευκωσιάτες επιβεβαίωσαν την εμπιστοσύνη στο πρόσωπό του. Από το 1986 και για τρεις συνεχόμενες εκλογικές διαδικασίες, τον ήθελαν στο τιμόνι της πόλης επιβεβαιώνοντας το δικό του σύνθημα: «Με Δήμαρχο τον Λέλλο η Χώρα έχει Μέλλον». Και ίσως θα συνέχιζαν να το κάνουν αν δεν αποχωρούσε οικειοθελώς το 2001.

Το Δημοτικό Συμβούλιο Λευκωσίας, ως ελάχιστη ένδειξη τιμής για την ανεκτίμητη προσφορά του Λέλλου Δημητριάδη στην πόλη μας, αποφάσισε χθες -σε έκτακτη συνεδρία- όπως η οδός Πλατεία Δημαρχίας στην εντός των τειχών πόλη μετονομαστεί σε οδό Δημάρχου Λέλλου Δημητριάδη και η πλατεία μπροστά από την παλιά δημοτική αγορά ονομαστεί Πλατεία Δημάρχου Λέλλου Δημητριάδη. Επίσης, στην Πλατεία Δημάρχου Λέλλου Δημητριάδη θα τοποθετηθεί προτομή του εκλιπόντος Δημάρχου. 

Φίλε Δήμαρχε Λέλλο Δημητριάδη,

Υπήρξες άνθρωπος διορατικός και χαρισματικός. Υπηρέτησες την πόλη μας με όραμα, πάθος και αγάπη. Όσοι είχαν την τύχη να συνεργαστούν μαζί σου, όσοι σε έζησαν ως ηγέτη της τοπικής αυτοδιοίκησης αλλά και ως άνθρωπο, μιλούν με θαυμασμό για την προσωπικότητά σου.

Ως νυν Δήμαρχος Λευκωσίας, το μόνο που έχω να προσθέσω, είναι ότι η Λευκωσία στέκει σήμερα περήφανη, γιατί εσύ έβαλες τα θεμέλια που μας επέτρεψαν να γράψουμε τις επόμενες σελίδες της σύγχρονης ιστορίας της. Σου χρωστούμε πολλά και θα σε θυμόμαστε πάντα, με σεβασμό, εκτίμηση και αγάπη.

Κάθε Λευκωσιάτης, ανεξαρτήτως πολιτικής ή κομματικής τοποθέτησης, σε τιμά σήμερα. Σε αποχαιρετά με συγκίνηση και πενθεί μαζί με την οικογένειά σου.

Εκ μέρους του Δημοτικού Συμβουλίου, του προσωπικού του Δήμου και των δημοτών της Λευκωσίας, απευθύνουμε στα παιδιά σου, Αχιλλέα και Κωνσταντίνο και στα αγαπημένα σου εγγόνια, Αλέξανδρο, Πάρη και Ελένη, τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια.

Σε μακαρίζουμε γιατί ευτύχισες να ζήσεις μια ζωή ενδιαφέρουσα, γεμάτη δράση και επιτεύγματα.

Αιωνία ας είναι η μνήμη σου, αγαπητέ μας Δήμαρχε.
Άλλες Ανακοινώσεις
19 Απρ
Κατασκευαστικές εργασίες της ΑΗΚ στις οδούς...
19 Απρ
Επίσκεψη εκπροσώπων της Γενικής Διεύθυνσης...
19 Απρ
Εργασίες ανάπλασης της οδού Τρικούπη
18 Απρ
Εργαστήριο συν-δημιουργίας από το Δήμο...