Όπως πολλά ιδρύματα σε όλο τον κόσμο, το Γαλλικό Ινστιτούτο Κύπρου καλύπτει το σύνολο των καθηκόντων που καθορίζονται από το Υπουργείο Εξωτερικών :
-
Να προωθεί και διαδίδει το Γαλλικό πολιτισμό και τη Γαλλική γλώσσα. Το Ινστιτούτο ενεργεί υπέρ μιας ζωντανής γαλλοφωνίας σε συνδιασμό με τις κυπριακές αρχές.
-
Να διευκολύνει τις πολιτιστικές ανταλλαγές (εικαστικές και παραστατικές τέχνες), να συνπαράγει θεάματα στη Κύπρο που έχουν σχέση με τη γαλλική δημιουργία, να δημιουργεί συνεργασίες με τα θεσμικά όργανα η τις τοπικές ενώσειςς
-
Να συμμετέχει στην κίνητικότητα των φοιτητών και στη προώθηση της τριτοβάθμιας εκπαύδευσης στη Γαλλία ή των γαλλικών σπουδών στη Κύπρο.
-
Να ενισχύει την επιστημονική συνεργασία.
-
Έτσι το πρόγραμμα του Γαλλικού Ινστιτούτου Κύπρου, καλύπτει όλους τους τομείς της πολιτιστικής συνεργασίας, καλλιτεχνικής και λογοτεχνικής, εκπαιδευτικής, γλωσσολογικής, πανεπιστημιακής και επιστημονικής μέσω πολλαπλών δραστηριοτήτων: Εκθέσεων, συνεδρίων, διαλέξεων, κινηματογράφου, συναυλιών, θεατρικών παραστάσεων και χορού, μαθημάτα γαλλικών, διαρκούς επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών κ.ά.
Το Γαλλικό Πολιτιστικό Κέντρο εγκαινιάστηκε στις 15 Νοεμβρίου 1960.
Το 1963, η διδασκαλία των γαλλικών γενικεύεται στα ελληνικά ιδρύματα δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Στις 2 Φεβρουαρίου 1967 εφαρμόζεται η οπτικοακουστική μέθοδος στο Ινστιτούτο Ξένων γλωσσών με παιδαγωγικό υλικό που προσέφερε η γαλλική κυβέρνηση.
Στις 29 Οκτωβρίου 1969, υπογράφεται μια πολιτιστική συμφωνία ανάμεσα στη γαλλική και κυπριακή κυβέρνηση. Το Υπουργείο Παιδείας της Κύπρου αποφασίζει εκείνη την εποχή τη μελέτη της γαλλικής γλώσσας από τρία μέχρι έξι χρόνια στα ελληνικά ιδρύματα δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Η συνεισφορά του Γαλλικού Πολιτιστικού Κέντρου διευρύνεται σε όλους τους τομείς της παιδείας, της επιστήμης και του πολιτισμού.
Από το 2011, το Γαλλικο Πολιτιστικό Κέντρο μετονομάζεται σε Γαλλικό Ινστιτούτο Κύπρου. Η αλλαγή του ονόματος, που ισχύει από τη 1η Ιανουαρίου 2011, γίνεται στα πλαίσια της μεταρρύθμισης της εξωτερικής δράσης της Γαλλίας και της ενίσχυσης της πολιτικής της επιρροής.