Η Διοίκηση του Δημαρχείου

Το πρώτο δημοτικό συμβούλιο που εξελέγη σύμφωνα με τις περί δημαρχείων διατάξεις το 1882, απέτυχε να υποβάλει κατάλογο ψηφοφόρων ή να συγκεντρώσει τους απαραίτητους πόρους. Κατόπιν τούτου, το Νοέμβριο του 1884, τη διαχείριση των δημαρχείων ανέλαβε ο επαρχιακός διοικητής με έναν Έλληνα και έναν Τούρκο σύμβουλο. Mε την αλλαγή του αιώνα, το σύστημα εκλογής δημοτικών συμβουλίων από τους κατοίκους των πόλεων ανάλογα με τον αριθμό των δημοτών της κάθε κοινότητας έγινε κανόνας και μιας και ο ελληνικός πληθυσμός της πόλης σύντομα ξεπέρασε σε αριθμό τον τουρκικό πληθυσμό, οι δήμαρχοι, των οποίων η εκλογή ήταν μεταξύ των μελών των Δημοτικών Συμβουλίων, ήταν συνήθως Έλληνες.

Το 1930 με νέο νομοθέτημα, οι Δήμοι θα ελέγχονταν από την κυβέρνηση και καλυτέρευσε επίσης το εκλογικό σύστημα, αλλά, με την κατάργηση όλων των δημοκρατικών διαδικασιών, μετά το κίνημα του 1931, τα αιρετά μέλη των δημοτικών συμβουλίων συμπληρώθηκαν από διορισμένους κυβερνητικούς δημοτικούς συμβούλους. Όταν το 1943 επανήλθε ο θεσμός των εκλογών, αυτές κρίθηκαν ως γεγονός μεγάλης πολιτικής σημασίας.

Τα έσοδα των δήμων προέρχονταν από διάφορους δημοτικούς φόρους. Τα δημοτικά τέλη ακίνητης ιδιοκτησίας ουδέποτε επιβλήθηκαν κατά τρόπον ικανοποιητικό. Μέχρι το 1958, ο Δημοτικός Γραμματέας, προήδρευε μίας ομάδας Ελλήνων και Τούρκων υπαλλήλων που αναλάμβαναν τις δημοτικές υπηρεσίες σε όλη την πόλη.