Ομιλία Δημάρχου Λευκωσίας Κωνσταντίνου Γιωρκάτζη για τις εθνικές επετείους 25ης Μαρτίου και 1ης Απρι

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ / Ανακοινώσεις / Ανακοινώσεις 2012 / Ομιλία Δημάρχου Λευκωσίας Κωνσταντίνου Γιωρκάτζη για τις εθνικές επετείους 25ης Μαρτίου και 1ης Απρι
Κυρ, 25 Μαρ. 2012 01:00
Φίλες και Φίλοι,

Θεωρώ προνόμιο και τιμή να είμαι σήμερα ομιλητής για τις δύο εθνικές επετείους της 25ης Μαρτίου και της 1ης Απριλίου, στην ιστορική Αθλητική Ένωση Καϊμακλίου «ΑΧΙΛΛΕΥΣ», που φέτος κλείνει 69 χρόνια πολυσχιδούς δράσης.

Ο Αχιλλέας καιμακλιου που δεν διακρίθηκε μόνον στη σωστή, εθνικά και θρησκευτικά, διαπαιδαγώγηση και διαφώτιση της νεολαίας και της κοινότητας Καϊμακλίου, αλλά και στην ενεργό συμμετοχή των μελών του στον αγώνα της ΕΟΚΑ.

Σήμερα όσο ποτέ άλλοτε, εκδηλώσεις σαν την αποψινή, δεν είναι απλώς επετειακές, αλλά και επίκαιρες.

Οι αναφορές στην 25η Μαρτίου και την 1η Απριλίου δεν είναι μόνο χρέος μνήμης. Είναι εξαναγκασμός μνήμης.

Γράφει ο Γιάννης Ρίτσος:
«Αδέρφια μου,
Σήμερα σας μιλάω με λόγια χώματα, σημαίες κ αίματα,
Με το χωνί της λαϊκής οργής ανεβασμένο στο πικρό μας στόμα,
Σας μιλάω με τους σπασμένους σταυρούς 78 εκκλησιών,
Με την ίδια σάλπιγγα του 21 πιτσιλισμένη από το αίμα της Κύπρου…» το αίμα των αγωνιστών της ΕΟΚΑ.

Αγαπητοί φίλοι,

Αυτές τις μέρες ο Ελληνισμός γιορτάζει τις δύο επετείους που εκφράζουν την αγάπη του Έλληνα προς την ελευθερία και συμβολίζουν βωμούς θυσίας για την απόκτηση της.

Η εξέγερση του 1821 για την αποτίναξη του δουλικού ζυγού, οι εκατόμβες των θυσιών και τα ολοκαυτώματα, η ανυποχώρητη απόφαση των αγωνιζομένων να ελευθερωθούν ή να πεθάνουν, ανέδειξαν και πάλιν την Ελλάδα ως δάσκαλο της ανθρωπότητας.

Έδωσε η Ελλάδα το δίδαγμα ότι, αν και η ζωή είναι πολυτιμότατο αγαθό για τον άνθρωπο, εντούτοις υπάρχουν αξίες χάριν των οποίων και η ζωή πρέπει να θυσιάζεται.

Επαναβεβαίωσε η Ελλάδα το δίδαγμα ότι η ζωή καταξιούται, όταν ο άνθρωπος ζει ελεύθερος ή πεθαίνει για την ελευθερία.

Με αυτά τα ιδανικά και με αυτές τις αξίες μπολιάστηκε και ο Κυπριακός Ελληνισμός και δημιούργησε το έπος της ΕΟΚΑ.

Εμβολοφόρος αυτών των αξιών, ο εθνομάρτυρας Αρχιεπίσκοπος Κυπριανός. Από την πλατεία που ποδοπατήθηκε, αιματοκυλίσθηκε και σφαγιάστηκε, το μαρμάρινο του βλέμμα καρφωμένο απέναντι, σιωπηλά αλλά αυστηρά, ατενίζει την ΟΧΕΝ.

Μεταλαμπαδευτής του πνεύματος του 21, ο Κυπριανός νεκρός πια δεν αντιδρά στο κάλεσμα του Μιχαηλίδη:
«Συ που σκοτώθης για το φως, σήκου να διής τον ήλιο,
Σήκου να διής το γ αίμα σου πως έγινεν βασίλειο…»

Αλλά από απέναντι, από το κτίριο της ΟΧΕΝ, το κάλεσμα γίνεται ύμνος και εκατοντάδες νέοι χύνονται στο φως, με πυξίδα τους πλέον, την φωνή του Διγενή!

Επίπονος, σκληρή και αιματηρή, αλλά πάντοτε επίμονος και καρτερική υπήρξε η πορεία του Έλληνα προς την ελευθερία.

Οι ηρωισμοί και οι αυτοθυσίες των ηρώων του 1821 αποτέλεσαν πηγή εμπνεύσεως και παραδειγματισμού για τους μαχόμενους Έλληνες της Κύπρου.

Η Κύπρος έγινε βωμός ατέρμονης θυσίας, επί του οποίου εναπέθεσαν ως προσφορά τη ζωή τους οι αγωνιστές, με αντάλλαγμα την ελευθερία. Μέγα χρέος είχε συνεγείρει ολόκληρο τον Κυπριακό Ελληνισμό στο τιτάνιο έργο της απελευθέρωσης της ιδιαίτερης τους πατρίδας. Χρέος έναντι του παρελθόντος, έναντι του παρόντος και έναντι του μέλλοντος.

Το 1821 είναι μοναδικό ιστορικό γεγονός, το οποίο θεμελιώθηκε και στερεώθηκε πάνω στον αγώνα και τις θυσίες του Ελληνικού λαού. Για την Ελλάδα το 1821 αποτελεί επίτευγμα και έργο συνέπειας προς την Ιστορία της.

Η Ελλάδα, γεννήτωρ και τροφός αξιών, διδάσκει από τότε την Οικουμένη τους τρόπους διασφαλίσεως αυτών των αξιών.

Η Κύπρος, περήφανη για την ελληνική της υπόσταση, 134 χρόνια αργότερα, ακολούθησε το παράδειγμα της Μητρόπολης του Ελληνισμού.

Και μπορεί σήμερα η Κύπρος, πενήντα δύο χρόνια μετά την ανεξαρτησία της να αγωνίζεται ακόμα για την ελευθερία και το δίκαιο, όμως, για την ιστορία αξίζει ίσως τον κόπο να θυμηθούμε, διότι ακούγονται πολλά και διάφορα, ότι οι Βρετανοί έδωσαν στην Κύπρο όσα εξαναγκάστηκαν να δώσουν.

Η δημιουργία της Κυπριακής Δημοκρατίας, έστω και αν δεν αποτελούσε πλήρη επιβράβευση τόσων αγώνων και θυσιών, υπήρξε ένα επίτευγμα και το επίτευγμα αυτό είναι απότοκο του αγώνα της ΕΟΚΑ.

Χωρίς την ΕΟΚΑ κανείς δεν ξέρει αν θα είμαστε ή όχι ακόμα αποικία του Στέμματος.
Αυτή είναι η μόνη αλήθεια. Τα υπόλοιπα είναι μόνο φλυαρίες, εικασίες αστήρικτες και αντιεπιστημονικό παιχνίδι συλλογισμών.

Πενήντα εφτά χρόνια πέρασαν από τότε. Διάστημα χρονικό δύο γενιών. Δύο γενιών άνθρωποι. Οι άνθρωποι του 1955-1959, γεμάτοι υψηλά φρονήματα κι αγωνιστικότητα. Ένας λαός αγνός, ιδεαλιστής, με πίστη, που τέντωσε όλους τους μυώνες του κορμιού του για να απελευθερωθεί.

Μια περίοδος 57 χρόνων, μέσα στην οποία μεσολάβησαν γεγονότα, που νομίζαμε πως δεν θα χωρούσαν ούτε σ’ ένα αιώνα.
Δύο γενιών που γέννησαν «ύστερα από κυοφορία αιώνων» ένα Μακάριο και ένα Διγενή, ένα Αυξεντίου και ένα Μάτση, ένα Μάρκο Δράκο και ένα Τάσο Μάρκου, αλλά και εκατοντάδες άλλων ανυποχώρητων εραστών της ελευθερίας, που πρώτα τους στήριξαν, τους ανέβασαν, τους δόξασαν,  για να τους υπονομεύσουν αργότερα, να τους διασύρουν, να τους σκοτώσουν, να τους αναστήσουν, να τους δικαιώσουν, να τους χάσουν.
Δυο γενιές. Που μέσα χώρεσαν και οι αδιάφθοροι νεκροί, αλλά και οι διεφθαρμένοι ζωντανοί.

Σήμερα στρέφουμε με ευγνωμοσύνη τη σκέψη μας προς τους μάρτυρες και αγωνιστές του 1821 και του 1955 και ευλαβώς υποκλινόμενοι καταθέτουμε στην μνήμη τους στεφάνους τιμής και αναβαπτιζόμενοι στο πνεύμα της θυσίας τους, ανανεώνουμε την πίστη μας για ελευθερία.

Ας ανεβούμε εκεί ψηλά, στη σπηλιά του Μαχαιρά κι ας κλάψουμε μαζί με τον Αυξεντίου τη Λύση και τα άλλα σκλαβωμένα  χωριά μας. Ας κατεβούμε στο κρησφύγετο του Δικώμου κι ας κουβεντιάσουμε με το Μάτση για την προσφυγιά μας και για τους χαμένους μας. Ας επισκεφθούμε τον αχυρώνα του Λιοπετρίου και τα φυλακισμένα μνήματα κι ας συναντηθούμε με τον Παλληκαρίδη, τον Καραολή, το Δράκο, το Ζάκο και τους άλλους ωραίους έφηβους.

Τι έχουμε σήμερα να σας πούμε, όλους εσάς που θυσιάσατε τη ζωή σας, σπονδή και θυμίαμα στην Ελευθερία; Πώς ξεχρεώνουμε το χρέος μας στους αγώνες και τις θυσίες σας; Τι έχουμε να σας δείξουμε για να πείσουμε πως ο αγώνας σας συνεχίζεται; Για ποιο ιδανικό να σας πούμε ότι αγωνιζόμαστε; Σε τι παραπλανητικούς μύθους να σας παρασύρουμε για να μη σηκωθείτε και να μας αποστραφείτε;

Όμως, φίλοι μου, δεύτε λάβετε θάρρος. Η Εθνική Παλιγγενεσία δεν ολοκληρώθηκε ακόμη. 

Οι νεκροί μας και η ιστορία μας, μας υποβαστάζουν. Αποτελούν έμπνευση και πυξίδα στα σημερινά αδιέξοδα μας. Γιατί ούτε και οι αγωνιστές της ΕΟΚΑ, τη δεκαετία του 1950, ξεκινούσαν με πιο ευοίωνες προοπτικές και με καλύτερα δεδομένα.

Μια αυτοκρατορία ξεκίνησαν να καταβάλουν αυτοί, μια δράκα ρακένδυτα εικοσάχρονα, σχολιαρόπαιδα. Όμως, ούτε δίστασαν, ούτε δείλιασαν, γιατί ήταν μπολιασμένοι με αιώνων αίμα ελληνικό.

Έτσι και μείς σήμερα. Ας συγχρονίσουμε το βηματισμό μας με τα βήματα της Ιστορίας μας. Ας μη δειλιάσουμε και ας αγωνιστούμε για την τιμή μας και την αξιοπρέπεια μας, για τον τόπο μας, για τα παιδιά μας και για τις γενιές που έρχονται. γράφει ο Ρίτσος,

«Εμείς κανέναν δε μισούμε. Αφήστε μας ν αγαπάμε τον κόσμο, να σας αγαπάμε.
Εμείς άλλον εχθρό δεν έχουμε, παρά μονάχα κείνον που δε σέβεται τον άνθρωπο.
Λοιπόν τι μας χωρίζει, αδέρφια μου;
Αν δίναμε τα χέρια…
Ο ήλιος περιμένει. Αργήσαμε!
Αν δίναμε τα χέρια – ο ήλιος είναι ένα φαρδύ, φαρδύ, φαρδύ παράθυρο, που περιμένει να τα ανοίξουμε σ όλο τον κόσμο».

25η Μαρτίου 1821. 1η Απριλίου 1955.

Δύο μέρες μοναδικές, δύο μέρες αλλιώτικες από τις άλλες. Ο καθένας μας ας ανταμωθεί σήμερα με τον καλύτερο εαυτό του. Ας τον συναντήσει, ας αναλογιστεί το ιστορικό βάρος των δύο ημερών και ας μείνει λίγο περισσότερο σε αυτές.
Σας ευχαριστώ.

Κωνσταντίνος Γιωρκάτζης
Δήμαρχος Λευκωσίας

«Νέοι δρόμοι για την ένταξη υπηκόων τρίτων χωρών στην τοπική κοινωνία» – Δύο δράσεις που ηγείται ο Δήμος Λευκωσίας

Ο Δήμαρχος Λευκωσίας Κωνσταντίνος Γιωρκάτζης παρουσίασε τις δράσεις «Προγράμματα ένταξης από τοπικές αρχές» και «Εκπαιδευτικά σεμινάρια για κοινωνικούς εταίρους» σε Δημοσιογραφική Διάσκεψη που έγινε στις 27 Μαρτίου 2012 στο Δημαρχείο Λευκωσίας.

Η πρώτη δράση με τίτλο «Προγράμματα ένταξης από τοπικές αρχές» υλοποιείται από το Δήμο Λευκωσίας ως Τελικός Δικαιούχος/επικεφαλής, το Πολυδύναμο Δημοτικό Κέντρο Λευκωσίας, το Δήμο Αγίου Δομετίου, το Δήμο Λεμεσού και την εταιρεία συμβούλων Social Lab ltd. Η δεύτερη δράση με τίτλο «Εκπαιδευτικά σεμινάρια για κοινωνικούς εταίρους» υλοποιείται από το Δήμο Λευκωσίας ως Τελικός Δικαιούχος/επικεφαλής, το Τ.Τ. Κέντρο Εκπαίδευσης και Κατάρτισης Λάρνακας και την εταιρεία First Elements Euroconsultants ltd. Στη διάσκεψη παρευρέθηκαν εκπρόσωποι των εταίρων της κοινοπραξίας καθώς και ο Προϊστάμενος του Κλάδου Ταμείων Αλληλεγγύης, κύριος Αλέξανδρος Κελβέρης.

Η πρώτη δράση περιλαμβάνει την παροχή υπηρεσιών κατάρτισης, προσανατολισμού, κοινωνικής στήριξης και οργάνωση ποικίλων πολιτιστικών εκδηλώσεων για τους υπηκόους τρίτων χωρών και απευθύνεται σε παιδιά, εφήβους, ενήλικες και γονείς υπηκόων από τρίτες χώρες που κατοικούν νόμιμα στην Κύπρο. Η δεύτερη δράση απευθύνεται σε λειτουργούς διάφορων κοινωνικών εταίρων (τοπικών αρχών, ΜΚΟ, ακαδημαϊκών ιδρυμάτων και ημικρατικών οργανισμών) οι οποίοι έρχονται σε επαφή με υπηκόους τρίτων χωρών στην εργασία τους και στο πλαίσιο της θα διοργανωθούν εκπαιδευτικά σεμινάρια για την ανάπτυξη της ικανότητας χειρισμού της διαπολιτισμικότητας.

Στόχος των δύο δράσεων είναι η υποβοήθηση της διαδικασίας ένταξης των υπηκόων τρίτων χωρών στην κυπριακή κοινωνία με την ενίσχυση τόσο των υπηρεσιών που τους παρέχονται όσο και των λειτουργών που χειρίζονται τα θέματα που αφορούν αυτή την πληθυσμιακή ομάδα.

Στην ομιλία του ο Δήμαρχος Λευκωσίας κ. Γιωρκάτζης αναφέρθηκε στη σημασία της κοινωνικής συνοχής και στο ρόλο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης αλλά και όλων των κοινωνικών εταίρων στη διαδικασία ένταξης των υπηκόων τρίτων χωρών και υπογράμμισε ότι «η κοινωνική ένταξη αποτελεί μια αμφίδρομη διαδικασία προσαρμογής τόσο των υπηκόων τρίτων χωρών στο περιβάλλον της χώρας υποδοχής, όσο και των κατοίκων της χώρας στις νέες συνθήκες που συνεπάγονται οι πολυπολιτισμικές κοινωνίες».