Μια πόλη που περιμένει

Παρά το γεγονός ότι η πόλη είναι μοιρασμένη οι κάτοικοι της ελπίζουν ότι μια μέρα θα επανενωθεί. Η Λευκωσία μεγαλώνει, οι κάτοικοι της δραστηριοποιούνται με το εμπόριο και άλλα επικερδή επαγγέλματα και ο Δήμος Λευκωσίας με μια σειρά μεγάλων έργων, που άρχισε, προχωρά στον εκσυγχρονισμό της πόλης έτσι, ώστε να είναι έτοιμη και άξια πρωτεύουσα.
Η πόλη μας, να τη δεις από μιαν απόσταση, και με παρθένα ματιά, όπως ας πούμε ένας ταξιδιώτης που την πρωτοβλέπει μοιάζει σα μόλις να έχει ξεκορμίσει και αποσπαστεί από το βουνό τον Πενταδάκτυλο που της κάνει γαλάζιο φόντο προς το βορρά.

Είναι αρχαία η Λευκωσία αλλά η ιστορία δένεται σφιχτά μαζί της αργότερα, στα χρόνια τω ν Φράγκων στα χρόνια των Τούρκων, των άγγλων και φυσικά στα δικά μας χρόνια.

Στις μέρες μας, είναι η τελευταία μοιρασμένη πόλη της Ευρώπης, την κόβει η Πράσινη Γραμμή και σπάει τη συνοχή και τη συνέχεια της. Το δράμα του τόπου από την κατοχή, το αγγίζεις στην κυριολεξία στα μέρη της «Πράσινης Γραμμής «.

Αλλά οι καιροί προχωρούν .. …Κι αλλού, όπως το Βερολίνο, το Τείχος και οι φτιαχτοί διαχωρισμοί, έπεσαν. Είναι αυτό που ελπίζει και η Λευκωσία για την επόμενη μέρα. Να διαλυθούν οι «φτιαχτές γραμμές» και να ξαναβρεί η πόλη μας το όλον της πρόσωπο.


Μιχάλης Πασιαρδής, Οκτώβρης 1991.